Bruggen over de Seine Rouen Wegen Vakantie Routes Erfgoed Verkeer Rouen SeinePonts aan de Seine
©Ponts aan de Seine

Bruggen over de Seine

De Seine doorkruist de stad en de bruggen in Rouen zijn erg populair om van de ene oever naar de andere over te steken. Rouen is verdeeld in twee oevers: een linkeroever en in het bijzonder de wijk Saint Sever, een rechteroever en het historische centrum.

De bruggen van Rouen

Er zijn 6 verkeersbruggen waarmee je de hoofdstad van Normandië van de ene oever naar de andere kunt oversteken terwijl je de Seine bewondert: de Pont Jeanne d’Arc, de Pont Boieldieu, de Pont Guillaume le Conquérant, de Pont Mathilde, de Pont Pierre Corneille en de Pont levant Gustave Flaubert.

De bruggen van Rouen kunnen te voet, op de fiets of met de auto worden gebruikt. Ze zijn essentieel voor het dagelijks leven van de inwoners van Rouen en erg praktisch voor toeristen die de stad bezoeken. De bruggen van Rouen bieden ook een onovertroffen uitzicht op de Seine, de binnenvaartschepen en de kades van de Seine.

Mathilde Brug

De eerste brug van Rouen

Gebouwd in 1979, met een lengte van 585 meter, werd de toegang gewijzigd in 2002. Het is een verkeersbrug over de Seine in Rouen die een belangrijke noord-zuidverkeersroute vormt voor de metropool.

Brug Boieldieu

Monumentale beelden

Deze brug, die zijn naam te danken heeft aan de componist van Rouen, werd in 1955 in gebruik genomen ter vervanging van de negentiende-eeuwse brug die tijdens de oorlog werd verwoest.
De vooroorlogse brug werd meerdere malen vereeuwigd door de impressionistische schilder Camille Pissarro. Een van zijn meesterwerken, dat zijn virtuositeit in het weergeven van licht laat zien, wordt bewaard in het Musée des Beaux-Arts in Rouen.

Op de plaats van de brug stond een veel ouder bouwwerk: de stenen brug die in 1160 werd gebouwd door Mathilde l’Empresse. Dit was lange tijd de enige brug in Rouen en het was vanaf het dek dat de as van Jeanne d’Arc in de Seine werd uitgestrooid nadat ze op 30 mei 1431 op de brandstapel terechtkwam. Een marmeren gedenkplaat op de rechteroever herinnert aan deze gebeurtenis.

De huidige brug is een ware concentratie van openluchtkunst. Sinds het eind van de jaren 1950 staan er twee massieve stenen beelden aan weerszijden van de brug. Aan de noordkant beeldde beeldhouwer Jean-Marie Baumel enerzijds de navigator Robert Cavelier de La Salle aan het hoofd van een expeditie uit en anderzijds de Noormannen op een boot. Op de zuidelijke oever beitelde Georges Saupique allegorieën van de oceaan, de Seine en haar zijrivieren.

Sinds 2007 is een serie van 10 bronzen bustes van de Normandische beeldhouwer Jean-Marc de Pas op de brug geïnstalleerd. Ze tonen beroemde ontdekkingsreizigers zoals Marco Polo, Jean de Béthencourt en Fernand de Magellan en herinneren ons aan de openheid van de haven van Rouen naar de wereld.

Waarom duiken we niet in de archieven?

Hier worden de archieven van Elbeuf en de omliggende gemeenten sinds de VIeeeuw verzameld, via het Centre d’archives patrimoniales. Dat is meer dan 3 km aan archieven! Neem plaats in de leeszaal. Je kunt er microfilms, oude foto’s, krantenartikelen uit die tijd of oude correspondentie raadplegen.

Een echte sprong terug in de tijd, tegelijk leuk, ontroerend en leerzaam. Er worden workshops en bezoeken georganiseerd om je wegwijs te maken in deze schat aan getuigenissen, echte schatten om meer te weten te komen over onze voorouders en hun manier van leven. Via het Centre d’Interprétation de l’Architecture et du Patrimoine (CIAP) wil de site het publiek ook bewust maken van het lokale erfgoed.

Een permanente tentoonstelling toont de architectonische en stedelijke evolutie van het Elbeuviaanse grondgebied aan de hand van films, maquettes en architectuurtheaters.

De Brug van Willem de Veroveraar

Een sleutelfiguur in de geschiedenis van Normandië

De brug Guillaume le Conquérant werd gebouwd in 1967. Vóór de bouw van de brug Flaubert was dit de laatste verkeersbrug over de Seine, die een fysieke beperking vormde voor zeeschepen.

De Flaubertbrug

Tussen esthetisch en technisch kunnen

De Gustave-Flaubertbrug is de laatste toevoeging aan het bruggennetwerk van Rouen. De brug werd de “6e brug” genoemd, een keuze die werd bekrachtigd door een openbare raadpleging, en markeert de grens van de rivier die toegankelijk is voor zeeschepen. De brug werd officieel geopend op 25 september 2008, na vier jaar werk, en is nu de hoogste hefbrug in Europa, met 2 dekken van 1300 ton en een lengte van 86 meter, die kan worden verhoogd tot 55 meter.

Pierre Corneille Brug

Een "circumflex" brug

Deze brug staat op dezelfde plaats als de oude Pont de Pierre die in 1940 werd verwoest. Hij is gebouwd in 1952, is gemaakt van staal en heeft de eer destijds de langste gelaste brug van Frankrijk te zijn geweest. De centrale massa die het standbeeld van Pierre Corneille ondersteunde is niet gerestaureerd. In plaats daarvan ligt er een tuin aan het einde van het Lacroix-eiland dat de brug overspant.

Jeanne d'Arc-brug

In de voetsporen van La Pucelle

De Pont Jeanne d’Arc werd ingehuldigd in 1956. De brug is gebouwd van gelast staal en steunt op twee pijlers.

De metro rijdt sinds 1990 over de brug.

Sluiten