De fruitroute

Een aantal factoren heeft de ontwikkeling van de fruitteelt in dit deel van de Seinevallei mogelijk gemaakt: de aanwezigheid van een bevorderlijk oceaanklimaat en de invloed van de monniken van de abdij van Jumièges.

Dit deel van de Seinevallei wordt gekenmerkt dooreen strak meanderende rivier tussen de krijtrotsen van de hoogvlakten en alluviale terrassen die de rivier heeft nagelaten tijdens haar duizenden jaren durende omzwervingen.

Bijna stroomafwaarts van Rouen is de Seinevallei een moeilijke omgeving: steile kliffen, waterrijke gebieden, talrijke overstromingen… Toch is het in dit geografisch beperkte en beperkte gebied dat de fruitboomteelt zich heeft kunnen ontwikkelen. De aanwezigheid van de rivier, minder neerslag en de witte krijtrotsen die de warmte weerkaatsen en beschermen tegen koude winden, creëren namelijk een microklimaat dat zeer gunstig is voor de fruitteelt. Vanaf het ontstaan van de abdij van Jumièges in de 7e eeuw verbouwden de monniken wijnstokken, die hun hoogtepunt bereikten van de 14e tot de 16e eeuw. Maar de middelmatige kwaliteit van de lokale wijnen en de hausse in de productie van andere wijnbouwgebieden zette de monniken ertoe aan hun teeltmethoden te veranderen. Vanaf de 17e eeuw vervingen de monniken de wijnstokken door appel- en perenbomen en later werden er pruimen, kersen en andere fruitsoorten aangeplant.