We hebben het voor je getest...

De excursie is totaal op slechts een paar meter van de basis. Een moment buiten de tijd, wild, te midden van weelderig groene bomen en weelderige vegetatie. Al snel is het lawaai van de stad een verre herinnering en maakt het plaats voor het getjilp van vogels en het kabbelen van water. Er valt een rustgevende stilte en iedereen concentreert zich op de eerste meters om zijn tempo te vinden. Hugo gaat van boot naar boot en distilleert zijn advies. Naarmate de tijd verstrijkt, neemt de druk af en beginnen kleine groepjes zich te vormen en met elkaar te praten. We kennen elkaar niet, maar het feit dat we allemaal in “hetzelfde schuitje” zitten, leidt al snel tot een gesprek.

Een paar honderd meter voor de finish en reflectie maakt plaats voor overpeinzing. Tussen de treurwilgen dartelt een veelheid aan kleine insecten over het wateroppervlak: libellen, waterspinnen, larven en andere kevers. Een blik achterom en het recreatiecentrum begint al op een stipje in de verte te lijken.

Het voordeel van peddelen is dat je een hoog uitzicht hebt. Een paar toeschouwers op het jaagpad begroeten ons met een knikje of een zwaai. We zien de eilanden voorbijtrekken en een paar beginnen moe te worden. Hugo, gewapend met een sleepkabel, bindt ze vast aan zijn eigen boot en trekt ze moeiteloos mee.

Op de oever, op de krijtrotsen en in het midden met uitzicht op de Seine, ligt de kapel Saint-Adrien de Belbeuf. Deze dateert uit de 18e eeuw en is de oorsprong van de beroemde legende van de twee kluizenaars: Onumphe en Pancrate. Om een jong meisje te helpen trouwen, besloten ze een naald in hun eigen vlees te steken en het meisje vond een echtgenoot. Na deze gebeurtenis was de kapel eeuwenlang een bedevaartsoord voor jonge meisjes op zoek naar een echtgenoot.

Nog een paar meter en na een uur navigeren zijn we aangekomen bij het doel van onze reis: L’Estival. Dit restaurant-bar heeft een zandstrand, een buitenbar en palmbomen. In deze omgeving, en staande op mijn peddel die oorspronkelijk is gemaakt om tussen Polynesische eilanden te varen, heb ik opeens het gevoel dat ik aan het eind van de wereld ben aangekomen. De werkdag lijkt al ver weg en deze ervaring lijkt alle zorgen van het dagelijks leven te hebben weggevaagd.

De nacht gaat rustig verder, de lantaarns en lichten van het restaurant weerspiegeld op de golven van de Seine. We gaan om de beurt van boord op het ponton, onze ogen nog steeds fonkelend van de duizenden en één natuurwonderen die we net hebben waargenomen. Er raast een veelheid aan informatie door onze hoofden die onze hersenen met moeite registreren. We zijn al op weg naar het overdekte terras van het restaurant, met een drankje in de hand.

Om het plaatje compleet te maken, arriveren er prachtige borden met alle soorten kazen en charcuterie om de honger te stillen die zich begint te manifesteren. Dat vreemde gevoel terug te zijn bij een oude bende vrienden, die elk hun kleine zeilervaring uitwisselen en hun levensverhalen vertellen, alsof we elkaar al eeuwig kennen terwijl we 2u00 eerder nog volslagen vreemden voor elkaar waren. Op een opzwepend popdeuntje, gezongen door een live zanger, beginnen de hoofden mee te deinen op de maat. Dan, zoals een droom altijd eindigt, is het alweer tijd om te vertrekken.

De temperatuur is gedaald en het is voorgoed nacht geworden. We keren terug naar het ponton te midden van de voor de gelegenheid verlichte lichten. Hugo helpt ons om beurten aan boord en zo drijven we midden in de nacht met de maan als ons enige licht naar het startpunt. De armen komen langzaam bij van de gevoelloosheid van de pauze en we peddelen in stilte. Een paar lachen beginnen te vliegen. Vreemd genoeg raakt ons zicht gewend aan de duisternis en beginnen we de vormen van de eilanden om ons heen te zien.

In slechts 20 minuten en gedragen door de stroming keren we terug naar de uitvalsbasis om onze epische reis af te sluiten met de indruk in de voetsporen van de grote ontdekkingsreizigers te zijn getreden. Laatste uitwisselingen en knuffels, met de belofte dat we de ervaring snel zullen herhalen, voordat we zonder een zekere nostalgie terugkeren naar onze voertuigen.

De volgende uitstapjes zijn vanaf mei 2024, twee data per maand tot september.